Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008
Η συνέντευξη της Μυρτώς στο City 99,5
Αυριο το πρωϊ θα μιλήσει στο ραδιόφωνο η Μυρτώ
Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008
Testimonio de una mujer joven atacada por la policía griega sin ninguna razón
Myrtó es una mujer griega de 26 años, que actualmente vive, trabaja y hace sus estudios de postgrado en Brighton, Inglaterra. Hace unos días viajó a Atenas para pasar las fiestas de Navidad con su familia. Ella es una joven, llena de vida, ideas y sueños, artista, idealista, pacifista, vegetariana… Es una fotógrafa amateur y muchas veces lleva su cámara encima. Planea (o quizás planeaba…) regresar a Grecia en Febrero.
El incidente
El Lunes, 15 de diciembre, unos momentos antes de las 14:00, Myrtó andaba con su madre, con prisa, para llegar a tiempo en el banco. Viven en Guizi, cerca del edificio de la Policía General de Atenas (GADA). Yendo a la estación del metro más cercana, a dos manzanas del GADA, han sido paradas por miembros de la policía, que les dijeron que no pueden ir más adelante. Su madre empezó a hablar a un policía sobre cual es la mejor manera de ir al metro, por que calle etc.
Myrtó estaba esperando al otro lado de la calle. Entonces un policía de las fuerzas de MAT (Unidad de Restauración del Orden) se le acercó gritándole: “¿Que haces aquí, guarra? ¿No te hemos dicho que te largues de aquí? Myrtó se enfadó con su actitud y le grito: Estoy esperando a mi madre (señalando hacia ella) ¡lo creas o no!
Segundos después, delante de los ojos de su madre, cuatro miembros de MAT le atacaron. Le dieron una patada en la espalda, tirándola al suelo. Myrtó pesa unos 50 kilos (110 libras). Empezó a gritar y jurar. Su madre gritaba con pánico y les suplicaba que dejaran a su hija en paz. Algunos policías no dejaban a la madre acercarse a su hija, mientras los cuatro ya han girado el brazo de Myrtó hacia la espalda, empujándola al suelo. Le pegaron una y otra vez en el estomago, las piernas, las costillas, insultándola con palabras vulgares y sexistas.
Myrtó intento escapar. Tanta era su rabia que lo consiguió por un momento aunque en ese esfuerzo puso su brazo en peligro. Pero los policías eran más. En aquella hora, los hombres de azul (con cascos etc.) se acercaron y la detuvieron. Cansada pero con rabia Myrtó, les dijo “vale, ¡pero no me toquéis! ¡Caminaré sola!” Entonces uno de ellos fue detrás de ella y se movía imitando un acto sexual.
Al camino a GADA, seguían insultándola (diciendo que le f…) y una vez más le dieron otra patada en la espalda. Su madre estaba justo detrás de ellos. Una y otra vez, Myrtó preguntaba de que estaba acusada pero nadie le respondía. Cuando se habían acercado a la Policía General, prohibieron a su madre entrar con Myrtó (y sus escoltas) pero luego un policía (el “bueno”) le dejó entrar.
En la Policía General
La situación en la planta 11 de la Policía General era caótica. Muchos jóvenes por aquí y por allá. A Myrtó le pusieron (sin su madre, claro está) en una habitación. Allí había dos sofás, en uno de ellos estaba sentado un joven de 17 años, como Myrtó pudo entender más tarde. El estaba llorando, todo el tiempo que Myrtó pasó allí, este joven no paró de llorar, aparentemente con un ataque de nerviosismo. Dos hombres estaban también en la habitación, treintañeros, bien vestidos. Le pidieron a Myrtó que se sentara en uno de los sofás. En cuando ella lo hizo, le gritaron y le insultaron diciéndola que tiene que levantarse y sentarse en el otro sofá. Myrtó no hablaba. Cuando se levantó como le dijeron (para sentarse al lado del joven que lloraba) le dieron una patada en la espalda.
Myrtó pasó en la Policía General 3 horas y media. No fue atacada más por la policía, al menos no físicamente. Los policías le hicieron guerra psicológica, humillándola. Colocaban sus caras a una distancia de 10 centímetros, diciéndola cosas, describiendo con claridad que iban a hacer con ella en un encuentro sexual. Una y otra vez la tiraron del pelo. Cuando ella preguntó si van a seguir así, uno de ellos le dijo que les preguntara otra vez más tarde cuando todos le iban a f..ll..r.
Como encontraron su cámara de fotos en su bolsa, le preguntaban continuamente si era una periodista. Cuando Myrtó respondía que no era, ellos le insultaban. No tenía consigo su documentación de identidad griega pero si que tenía papeles de estudiante de Inglaterra, etc. para certificar su identidad. El DNI lo tenia su madre que le esperaba fuera. Cuando los policías vieron los papeles de Inglaterra se enfadaron aun más y empezaron a preguntarla por que estaba en Grecia.
Myrtó les respondió que ha vuelto a su ciudad natal para pasar las Navidades junto a su familia pero ellos no le creían – además sospecharon que era periodista del extranjero…
Vieron las fotos que había filmado estos días y exigieron la tarjeta de memoria de la cámara pero Myrtó no se la dio. Su cámara era bastante buena, una Digital SLR, comentaban con mucha ironía como una chica como ella tiene una cámara como esta, como puede comprarla si no es periodista, cuando vale y más cosas…
Más tarde, la abogada del joven que estaba llorando entró en la habitación. Los policías cambiaron su actitud y se pusieron más amables. La abogada empezó a hablar sobre el caso del joven de 17 años. Myrtó pudo escuchar el joven hablando y decía que los policías han colocado piedras dentro de sus bolsillos cuando le llevaban a la planta 11 de la Policía General (y siguió llorando como todo este tiempo…)
Entonces, la abogada se acercó a Myrtó pero los policías no le dejaron, diciendo que la chica ya tenía abogado que estaba esperando fuera. La abogada respondió que fuera estaba esperando la madre de la chica y fue ella que apunto a la abogada para defender a su hija unos minutos antes de entrar.
La abogada dijo a Myrtó que no se preocupara. Preparo los papeles y todo lo que era necesario. Su acusación era resistencia contra la autoridad. Le dejaron ir. El joven de 17 años se quedó allí.
Luego fue al Hospital de Cruz Roja que estaba lleno de gente joven. Myrtó, que no le gustan mucho los hospitales, se fue poco después sin esperar para hacerse análisis. Lo único que querría era volver a su casa y ducharse, sacar la suciedad fuera de ella, aunque sufrió de dolores en todas partes.
Fuera de la habitación de la planta 11 de la Policía General, y con la abogada presente, un policía intentó hacer bromas:
“¡Mira la parte buena! Te llevamos aquí porque nos pareciste diez años más joven!”
Epilogo
¿Como se siente Myrtó ahora? Si alguien no tiene experiencia de algo parecido no puede entender o imaginar la sensación.
Myrtó dijo que se siente vacía. Como si fuera violada. Lo que le asustó más era ella misma. Se consideraba una persona dinámica, aunque pacifica. De repente, se vio a ella misma como alguien que podría hacer daño. Matar. No quería arrojar piedras o manifestarse. No quería hablar con los policías, no les respondía. Solo quería matarlos con sus propias manos. Solo eso. Y es eso lo que le asusta más. Cuando todo eso se acabo empezó a cuestionar sus sueños.
Mientras andaba junto a su madre, Myrtó fue reformada por la Unidad de la Restauración de Orden.
Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008
Woman arrested and attacked by the greek police for no reason
Uncalled-for Police Violence in
Text by Xripol, Translation by ChristinaM
The Background
Myrto is a 26 year-old woman from
She is an amateur photographer and she often carries her camera with her. She intends (or intended, anyway…) to return to
The Incident
On Monday 15 December, a few minutes before 14:00, Myrto was walking with her mother – in a hurry, to make it to the bank in time. They live in Gyzi, close to the premises of Athens General Police Directorate (GADA). On their way to the closest Metro station, two blocks away from GADA, they were stopped by the police, who said they were not supposed to go any further. Her mother started talking to one of the police officers, asking him which metro station was open, which way to go etc.
Myrto stood waiting, across the street.
Then one man of the riot police squads (“MAT”, which literally stands for “Order Restore Unit”) went to her, yelling: “What are you doing here, bitch? Didn’t I tell you to get out of here?” Myrto was upset at the officer’s attitude and shouted back at him: “Believe it or not, I am waiting for my mother (pointing at her)!”
Seconds later, her mother witnessing the whole thing, four policemen attacked her. They kicked her on the back, knocking her down on the street. Myrto weighs no more than 50 kilos (
Some of them were trying to stop her from running to her daughter, while the others (the four policemen) had already twisted Myrto’s arm behind her back, holding her down, on the street. They repeatedly kicked her on the stomach, the legs, the ribs, swearing at her with vulgar and blatantly sexist words!
Myrto tried to escape. She moved arms and legs fiercely and managed to free herself for a while. She almost lost her arm, in her struggle. But she was outnumbered by the police. At that point, the “men in blue” (wearing helmets etc) came to her and arrested her. Exhausted, battered but enraged, Myrto gave in… “but just don’t touch me! I’ll walk by myself”.
Then, one of them stood right behind her and made obscene gestures and moves implying a sex act.
On their way to GADA, the officers continued to verbally assault her (telling her things like “I’ll f... your …”) and once again kicked her on the back. Her mother was right behind them.
Every now and then Myrto asked them why she was arrested, but of course nobody answered.
When they reached the Police Headquarters, they prohibited her mother from going to the 11th floor with her daughter (and her escort). Then one of them, (of the “kind” species) finally let her in.
At the Police Headquarters
Things on the 11th floor of the Police premises were chaotic – they could use some order over there! Teenagers were pulled about and bossed around.
They put Myrto into a room (of course the mother was not let in); two couches were there: on one of them a young boy was seated – he was 17 years old, as she found out later. He was crying; actually while Myrto was there, this kid could not stop crying, obviously suffering a nervous breakdown. Two men were in the room, in their thirties, neat and smartly dressed. They asked Myrto to sit on one of the couches. The minute she did that, they yelled and swore at her; she had to get up and go and sit on the other couch. Myrto did not speak. When she stood up to do as she was told (and sit next to the boy who was crying) they kicked her on the back.
Myrto had to spend about 3.5 hours at the police headquarters. She was not assaulted again by the police while she was in that room – not physically, anyway. The officers systematically tried to break her morale, humiliating her, verbally and psychologically assaulting her. They would put their faces right in front of hers, almost touching her, calling her… things; they vividly described the “sexual intercourse” they would have with her. They pulled her hair repeatedly.
When she asked if they would be long, one of them told her to ask them again later, when all of them would be f…ing her.
They found her camera in her bag and started asking her with persistence if she was a journalist. When Myrto replied that she wasn’t, they swore at her.
She didn’t have her Greek Citizen ID with her, but she did carry her English university card, student card etc that could serve as identity “certificates”. Her mother had her ID with her.
The view of the English documents infuriated the officers even more and they started asking her what she was doing in
Myrto told them she came to her home city to spend Christmas with her mother, but they wouldn’t believe her – in fact they suspected her of being a foreign journalist, a “rat” etc...
They saw the photos she had taken in the last couple of days and said they would seize the memory card of the camera, but Myrto did not hand it in. The camera was a fairly sophisticated one - Digital SLR – which made them suspect her and repeat their accusations and ironic comments: how come she had such a good camera, since she was not a journalist, how could she afford it, how much did it cost and so on...
Later on, the boy’s advocate entered the room. The officers held back right away and became more “polite”. The advocate started discussing the case of the 17-year old. Myrto overheard that the child claimed the police had put stones into his pockets, while they were taking him to the 11th floor... (he was still crying, all this time).
Then the advocate tried to approach Myrto, but she was stopped by the officers; they told her that the girl already had an advocate, who was outside the room.
The lawyer replied that the person waiting outside was the girl’s mother and that the mother herself had just appointed her to act as Myrto’s lawyer, right before she entered the room.
She told Myrto that she didn’t have to worry.
She took care of the paperwork and everything. As Myrto found out, the accusation she faced was “civil disobedience”.
They let her go. The 17-year-old had to stay there longer.
Then she went to the Hellenic Red Cross Hospital. It was full of young people, teenagers.
Myrto - who is not very fond of hospitals – left soon after that; she didn’t stay for the X-ray. All she wanted was to go home and rid of the filth. All she wanted was to wash the dirt off her, despite the pain she suffered.
Outside the room on the 11th floor of the “Headquarters” - the lawyer being present - an officer tried to be funny:
”Think of the bright side. We took you for 10 years younger; this is why we brought you here in the first place!”
Epilogue
How does Myrto feel right now? Unless one has experienced something like that they cannot possibly understand or imagine the feeling.
She told me she feels empty. As if she were raped. What shocked her the most was herself. This is what she said. Last time she checked, she was restless, yet a pacifist; suddenly she saw herself want to do harm, to kill. She didn’t want to throw any stones or protest. She grew numb soon after the assault began. She didn’t talk, she didn’t answer. She just wanted to kill them with her own bare hands. Just that. And this is what scared her the most.
When all this was over, she questioned her dreams.
As she was walking with her mother, Myrto was brought back to order by the “Order Restore Units”.
Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008
Χωρίς Αιτία! Ξυλοδαρμός και σύλληψη κοπέλας μπροστά στη μητέρα της
Είναι καλή ερασιτέχνης φωτογράφος και συνήθως κυκλοφορεί με τη φωτογραφική της μηχανή. Το Φεβρουάριο σκοπευει (ή σκόπευε...) να γυρίσει πίσω στην Ελλάδα.
Στο δρόμο:
Εχθές, Δευτέρα 15/12 λίγο πριν τις 2:00 το μεσημέρι, περπατούσε βιαστικά μαζί με τη μητέρα της για να προλάβουν ανοικτή την τράπεζα. Το σπίτι τους είναι στου Γκύζη, κάποιους δρόμους πίσω από την Ασφάλεια. Ήθελαν να πάνε στη στάση μετρό των Αμπελοκήπων. Δύο δρόμους πάνω από την Γ.Α.Δ.Α, τους σταμάτησαν τα Μ.Α.Τ, λέγοντάς τους να μην προχωρήσουν άλλο, αλλά να πάνε από άλλο δρόμο. Η μητέρα της κοντοστάθηκε και έπιασε την κουβέντα με έναν αστυνομικό, ρωτώντας τον ποιά στάση μετρό είναι ανοικτή, από ποιό δρόμο να πάνε κλπ.
Η Μυρτώ στάθηκε κι εκείνη, περιμένοντάς την στο απέναντι πεζοδρόμιο.
Τότε ένας «άνδρας» των ΜΑΤ την πλησίασε λέγοντάς της «τι κάνεις εδώ ρε κωλόπαιδο?! Δεν σου είπαμε να φύγεις από δω?!». Η Μυρτώ εκνευρίστηκε με τον τρόπο του και έκατσε εκεί φωνάζοντας «περιμένω τη μητέρα μου (δείχνοντάς την), είτε το πιστεύεις είτε όχι!».
Μετά από μισό λεπτό, μπροστά στα μάτια της μητέρας της, τέσσερεις άνδρες των ΜΑΤ ήρθαν κατά πάνω της. Της έριξαν κλωτσιά στην πλάτη κι εκείνη έπεσε στο δρόμο. Η Μυρτώ είναι λίγο πάνω από 50 κιλά. Όπως είναι φυσικό, άρχισε να φωνάζει και να τους βρίζει. Η μητέρα της άρχισε να φωνάζει πανικόβλητη και να τους παρακαλάει να αφήσουν ήσυχη τη Μυρτώ.
Κάποιοι άνδρες των Μ.Α.Τ τη σταματούσαν από το να πάει κοντά στην κόρη της, όσο οι άλλοι τέσσερεις είχαν γυρίσει το χέρι της Μυρτούς πίσω από την πλάτη κρατώντας την κάτω στο δρόμο. Την κλωτσούσαν στην κοιλιά, στα πόδια, στα πλευρά, βρίζοντάς την χυδαία και σεξιστικά!
Εκείνη αντέδρασε και προσπάθησε να τους ξεφύγει. Τέτοια ήταν η οργή της που τα κατάφερε για λίγο, παρόλο που στην προσπάθεια της παραλίγο να χάσει το χέρι της. Οι αστυνομικοί όμως ήταν πολλοί. Εκείνη την ώρα ήρθαν στο μέρος της «οι άνδρες με τα μπλε» (με κράνη κλπ) και της είπαν «προσαγωγή!». Η Μυρτώ τους είπε –εξουθενωμένη από το ξύλο αλλά και οργισμένη-, «εντάξει, μόνο μην με αγγίζετε! Θα περπατήσω μόνη μου».
Τότε ένας απ’ αυτούς πήγε από πίσω της και έκανε πάνω της την κλασική χυδαία κινήση προσποίησης σεξ.
Στο δρόμο για την Γ.Α.Δ.Α την έβριζαν (λέγοντάς της το πώς θα την γ...) κι έφαγε κι άλλη κλωτσιά στην πλάτη. Η μητέρα της ακολουθούσε.
Κάθε τόσο η Μυρτώ τους ρωτούσε γιατί κατηγορείται, αλλά κανείς βέβαια δεν της έλεγε.
Όταν έφτασαν, δεν άφηναν τη μαμά της να ανέβει μαζί με τη Μυρτώ (και τη συνοδεία της), αλλά ένας (πιο «καλός») τελικά την άφησε.
Στη Γ.Α.Δ.Α:
Στον 11ο όροφο της Ασφάλειας γινόταν χαμός. Πολλά παιδιά, που τα τραβούσαν από δω κι από κει.
Τη Μυρτώ την έβαλαν σε ένα δωμάτιο (φυσικά αφήνοντας απ’ έξω τη μαμά), που είχε 2 καναπέδες. Στον ένα καθόταν ένας έφηβος 17 χρονών –όπως έμαθε αργότερα η Μυρτώ- που έκλαιγε ασταμάτητα (όσο ήταν εκεί η Μυρτώ, αυτό το παιδί -με σπασμένα τα νεύρα- δεν σταμάτησε καθόλου να κλαίει). Στο δωμάτιο ήταν 2 άνδρες γύρω στα 30, καλοβαλμένοι και μοντέρνα ντυμένοι. Είπαν στη Μυρτώ να κάτσει στον ένα καναπέ. Αμέσως της είπαν (βρίζοντάς την) να σηκωθεί και να πάει να κάτσει στον άλλο καναπέ. Η Μυρτώ δεν μιλούσε. Με το που σηκώθηκε για να πάει στον άλλο καναπέ (δίπλα στο παιδί που έκλαιγε) την κλώτσησαν στην πλάτη.
Η Μυρτώ έμεινε στην Ασφάλεια γύρω στις 3,5 ώρες. Όσο ήταν σ’ αυτό το δωμάτιο, οι μπάτσοι δεν την κτύπησαν ξανά, με κλωτσιές. Της έκαναν ψυχολογικό πόλεμο, εξευτελίζοντας την προσωπικότητά της. Πλησίαζαν το πρόσωπό τους γύρω στα 10 εκατοστά από το δικό της και αποκαλώντας την ...διάφορα, της περιέγραφαν το πως θα «ασελγήσουν» επάνω της. Κάθε τόσο της τραβούσαν τα μαλλιά.
Όταν ρώτησε πόσο θα κρατήσει αυτό κι αν αργούν πολύ ακόμα, ο ένας της είπε να τον ξαναρωτήσει το ίδιο πράγμα όταν θα την π... όλοι μαζί.
Επειδή βρήκαν στην τσάντα της τη φωτογραφική μηχανή, τη ρωτούσαν επίμονα κάθε λίγο αν είναι δημοσιογράφος. Όταν η Μυρτώ έλεγε ότι δεν είναι, την έβριζαν.
Δεν είχε μαζί της ελληνική ταυτότητα, αλλά είχε χαρτιά (ταυτότητα από τη σχολή της, πάσο κλπ) από την Αγγλία. Η μητέρα της είχε ταυτότητα μαζί της.
Όταν είδαν αυτά τα χαρτιά, έδειξαν πιο εξοργισμένοι και τη ρωτούσαν τι γυρεύει στην Ελλάδα!
Η Μυρτώ τους είπε ότι ήρθε στην πόλη της, για να κάνει Χριστούγεννα με τη μητέρα της, αλλά εκείνοι της έλεγαν ότι δεν την πιστεύουν και ότι είναι ξένος δημοσιογράφος, σκουλήκι κλπ...
Είδαν τις φωτογραφίες που είχε τραβήξει αυτές τις μέρες και ήθελαν να κατασχέσουν την κάρτα μνήμης της μηχανής, αλλά η Μυρτώ δεν την έδινε. Επειδή έχει σχετικά καλή Digital SLR μηχανή, την ειρωνευόντουσαν για το πώς είχε τέτοια μηχανή, ενώ δεν είναι δημοσιογράφος και πώς την αγόρασε, πόσο κοστίζει και τέτοια...
Αργότερα, μπήκε στο δωμάτιο η δικηγόρος του 17χρονου. Αμέσως μαζεύτηκαν λίγο οι μπάτσοι και έγιναν πιο «ευγενικοί». Έκανε κάποιες συνεννοήσεις για το παιδί. Όπως άκουσε η Μυρτώ, το παιδί είπε ότι αστυνομικοί έβαλαν πέτρες στις τσέπες του, καθώς τον ανέβαζαν στον 11ο όροφο... (αυτός όπως είπαμε, δεν σταμάτησε καθόλου να κλαίει).
Μετά η δικηγόρος πλησίασε τη Μυρτώ. Τότε τη σταμάτησαν οι μπάτσοι, λέγοντάς της ότι η κοπέλα εκπροσωπείται ήδη και ότι ο εκπρόσωπος της είναι απ’ έξω.
Η δικηγόρος απάντησε ότι απ’ έξω είναι η μητέρα της κοπέλας κι ότι μόλις τη διόρισε δικηγόρο και της Μυρτούς, όταν είδε ότι έμπαινε στο δωμάτιο ως δικηγόρος του άλλου παιδιού.
Είπε στη Μυρτώ να μη φοβάται.
Έκανε κάποιες συνεννοήσεις, χαρτούρα κλπ. Η κατηγορία της τελικά ήταν «αντίσταση κατά της αρχής».
Την άφησαν να φύγει. Ο 17χρονος έμεινε εκεί.
Μετά πήγε στο νοσοκομείο. Στον Ερυθρό Σταυρό που εφημέρευε. Ήταν γεμάτο έφηβους.
Η Μυρτώ, που δεν μπορεί και τα νοσοκομεία, έφυγε μετά από λίγο χωρίς να βγάλει ακτινογραφία. Ήθελε μόνο να πάει σπίτι της και να βγάλει τη βρωμιά από πάνω της. Το μόνο που ήθελε απεγνωσμένα, ήταν να πλυθεί. Κι ας πόναγε παντού.
Έξω από το δωμάτιο στον 11ο όροφο, μπροστά στη δικηγόρο, ένας αστυνομικός της έκανε το εξής χιούμορ:
«σκέψου και την καλή πλευρά. Σε φέραμε εδώ γιατί σε περάσαμε για 10 χρόνια νεώτερη!»
Επίλογος:
Πώς αισθάνεται η Μυρτώ; Μόνο όποιος έχει ζήσει κάτι τέτοιο μπορεί να την καταλάβει.
Μου είπε ότι αισθάνεται άδεια. Σαν μετά από βιασμό. Πιο πολύ απ’ όλα την τρόμαξε ο εαυτός της. Αυτό μου είπε. Από άνθρωπος δυναμικός, αλλά ειρηνιστής, είδε τον εαυτό της να θέλει να σκοτώσει. Δεν ήθελε να πετάξει πέτρα ή να διαμαρτυρηθεί. Μετά από λίγο δεν τους μιλούσε καθόλου. Δεν τους απαντούσε. Ήθελε μόνο να τους σκοτώσει με τα ίδια της τα χέρια. Τίποτ’ άλλο. Αυτό την τρόμαξε πιο πολύ απ΄ όλα.
Μετά αμφισβήτησε το νόημα των ονείρων της.
Η Μυρτώ, εκεί που περπατούσε με τη μητέρα της, σωφρονίστηκε από την κρατική μηχανή.