Κακοποίηση ξένου φωτορεπόρτερ από την Ελληνική Αστυνομία

Οπως διαβασαμε στο tvxs η ελληνικη αστυνομία για ακόμα μια φορά έδρασε αυθαίρετα, συλλαμβανοντας και ταλαιπωρώντας ένα ακόμα αθώο άνθρωπο

------------------------------------------------------

Την παράνομη σύλληψή του και την κακοποίηση που υπέστη στα χέρια των αντρών της Ελληνικής Αστυνομίας καταγγέλλει ο 30χρονος φωτορεπόρτερ Daniel Patiño, ο οποίος είχε βρεθεί στην Ελλάδα, πριν από 2 εβδομάδες, προκειμένου να καλύψει τις κινητοποιήσεις των μουσουλμάνων κατά της αστυνομικής αυθαιρεσίας.

Η περιπέτεια του 30χρονου φωτορεπόρτερ από το Εκουαδόρ ξεκίνησε, στις 22 του Μάη, όταν βρέθηκε στην πλατεία Ομονοίας για να καλύψει τις κινητοποιήσεις των μουσουλμάνων πολιτών και μεταναστών που διαμαρτυρόταν για τη βεβήλωση ενός αντίτυπου του Κορανίου από έναν αστυνομικό . 

Ο Patiño τραβούσε φωτογραφίες του πλήθους όταν, ξαφνικά, ομάδα αντρών της αστυνομίας επιτέθηκε στο πλήθος και, με χρήση βίας, συνέλαβε διαδηλωτές αλλά και τον ίδιο τον φωτορεπόρτερ. «Λόγω του σκούρου χρώματος του δέρματός μου, οι αστυνομικοί θεώρησαν ότι είμαι κι εγώ μουσουλμάνος» λέει ο Patiño στην επιστολή στην οποία εξιστορεί την περιπέτειά του και η οποία δημοσιεύεται σε αρκετά ξένα ΜΜΕ. 

Όπως επισημαίνει και ο ίδιος, οι αστυνομικές αρχές δεν αρκέστηκαν στην αναίτια και παράνομη σύλληψη του αλλά προχώρησαν στο να κινήσουν «εξπρές» δικαστικές διαδικασίες, βάζοντας τον στο εδώλιο μαζί με άλλους 25 κατηγορούμενους  με την κατηγορία της «διατάραξης της δημόσιας τάξης». 

Ο 30χρονος, ο οποίος κατοικεί στην Βαρκελώνη της Ισπανίας, καταγγέλλει ότι «ήταν διαρκείς οι απειλές και ο εκφοβισμός των αστυνομικών, που έφτασαν να με απειλήσουν με μαχαίρι στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, λέγοντας ότι θα μου έκοβαν τους όρχεις» ενώ δεν έπαυαν να τον χτυπάνε και να τον κλωτσάνε. 

Επιπλέον, καταγγέλλει, οι αστυνομικοί του πήραν τη φωτογραφική μηχανή και αφού πέρασαν τις φωτογραφίες σε δικό τους μηχάνημα τις διέγραψαν από την κάρτα μνήμης της μηχανής. Ο φωτορεπόρτερ κατόρθωσε ωστόσο αργότερα, σε ειδικό εργαστήριο, να επανακτήσει τις φωτογραφίες που τράβηξε κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης.

Χάριν στην επέμβαση των δικηγόρων και της Ελληνικής Ένωσης Φωτογράφων, ο 30χρονος φωτορεπόρτερ και μεταπτυχιακός σπουδαστής Daniel Patiño απελευθερώθηκε και επέστρεψε στη Βαρκελώνη. Η δίκη του ωστόσο αναμένεται να πραγματοποιηθεί αυτή την εβδομάδα. 

«Δυστυχώς αυτά τα περιστατικά είναι καθημερινό ψωμοτύρι στην Ελλάδα. Οι συλλήψεις από την αστυνομία, με βασανιστήρια, απειλές και χτυπήματα αποτελούν ένα φρικτό έθιμο που γίνεται ανεκτό από τη διεθνή κοινότητα χρόνια τώρα. Τα παραδείγματα των δημοσιογράφων Craig Wherlock (ο οποίος συνελήφθη το 2007 κατά τη διάρκεια μιας αναρχικής διαμαρτυρίας την οποία φωτογράφιζε) και του Oliver Jobard, που συνελήφθη στο λιμάνι της Πάτρας ενώ φωτογράφιζε για ένα άρθρο με θέμα τους μετανάστες δείχνουν τη φασιστική και συντηρητική παράδοση που κουβαλάει η ελληνική Αστυνομία» αναφέρει στο σχετικό άρθρο του το ηλεκτρονικό περιοδικό Librered και καταλήγει χαρακτηρίζοντας «θλιβερή πραγματικότητα το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στην αστυνομία μιας χώρας όπως η Ελλάδα και στις παραστρατιωτικές οργανώσεις που λυμαίνονται την Κεντρική Αμερική». 

Αναδημοσιεύουμε την μεταφρασμένη επιστολή του ίδιου του Daniel Patiño, η οποία κυκλοφόρησε σε πολλά διεθνή μέσα:

«Το όνομα μου είναι Daniel Patino Flor, είμαι από το Εκουαδόρ και δουλεύω σαν φωτορεπόρτερ από το 2004 για διάφορες εφημερίδες της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης. Από το 2007 ζω στην Βαρκελώνη όπου τελειώνω το μάστερ μου. Στις 22 Μαΐου με συνέλαβε η αστυνομία στην Αθήνα ενώ κάλυπτα την διαμαρτυρία των μουσουλμάνων μεταναστών κοντά στην πλατεία Ομονοίας. Ακολουθεί μια λεπτομερή παρουσίαση των γεγονότων. 

Η διαμαρτυρία και η σύλληψη 

Στις 14 Μαΐου 2009 έφτασα στην Αθήνα με σκοπό μέσα σε 10 μέρες να φωτογραφίσω την πόλη. Επισκέφθηκα τις γειτονιές Εξάρχεια, Μοναστηράκι, Πλάκα, Ομόνοια, Γκάζι, Λυκαβηττός και Ακρόπολη. Στις 22 Μαΐου στις 16:40 κατευθυνόμουν στο Σύνταγμα για ένα φωτορεπορτάζ στην Ερμού μέχρι το Μοναστηράκι. Ενώ το λεωφορείο κατευθυνόταν στο Σύνταγμα η αστυνομία είχε κλείσει το δρόμο και ο οδηγός πρότεινε να περπατήσουμε μέχρι το Σύνταγμα. Όταν έφτασα στην Βουλή πρόσεξα ότι μια διμοιρία της αστυνομίας κατευθυνόταν προς μια ομάδα διαδηλωτών. 

Οι διαδηλωτές απάντησαν πετώντας πέτρες, κατέλαβαν τον δρόμο και απώθησαν τις αστυνομικές δυνάμεις. Μια άλλη ομάδα αστυνομικών εμφανίστηκε και πέταξε δακρυγόνα. Συνέχισα να φωτογραφίζω και στάθηκα σε μια πλευρά όπου υπήρχε αστυνομία και δημοσιογράφοι, ενώ η πλατεία είχε γεμίσει δακρυγόνα. 

Γύρω στις 18:00 οι διαδηλωτές κατευθύνονταν προς την Ομόνοια, φωνάζοντας συνθήματα σε σχάση με τα ανθρώπινα δικαιώματα και το σεβασμό του Ισλάμ. Την προηγούμενη μέρα ένας αστυνομικός ενώ έλεγχε τα έγγραφα ενός μουσουλμάνου του πήρε το Κοράνι, (μπροστά στην γυναίκα και το παιδί του) το πέταξε και το πάτησε. Ενώ οι διαδηλωτές συνέχιζαν την πορεία διαμαρτυρίας, χάθηκε ο έλεγχος και άρχισαν να σπάνε ιδιωτική και δημόσια περιουσία. Οι δρόμοι είχαν γεμίσει δακρυγόνα και φωτιές και ο κόσμος έτρεχε προς κάθε κατεύθυνση. Όλη αυτή την ώρα φωτογράφιζα τα γεγονότα. 

Στις 18:45 μια νέα ομάδα αστυνομικών κατέφθασε με μηχανές. Από την αρχή είδα τις άγριες διαθέσεις τους και πράγματι ξεκίνησαν μια βίαιη καταστολή απέναντι στους διαδηλωτές και όποιον άλλον βρισκόταν εκεί. Ακινητοποιούσαν τον κόσμο χτυπώντας τον, συλλάμβαναν τους πάντες, και καθώς οδηγούσαν τον κόσμο στην άλλη πλευρά του δρόμου τους έδερναν όλους. 

Ενώ φωτογράφιζα τα γεγονότα, ένας αστυνομικός ήρθε από πίσω μου και απείλησε να με χτυπήσει αν δεν τον ακολουθούσα, με χτύπησε στα πόδια και με έριξε στο πάτωμα για να μου βάλει χειροπέδες. Ενώ προσπαθούσα να του δείξω την δημοσιογραφική μου ταυτότητα, με έριξε στο πάτωμα με το πόδι του πάνω στο λαιμό μου. Ούρλιαζα δείχνοντας του την κάμερα μου και το διαβατήριο μου, αλλά δεν με άκουγε, ενώ πλησίασε ένας άλλος αστυνομικός (προφανώς ανώτερος του) που του ζήτησε να με απελευθερώσει. 

Σηκώθηκα, έτρεξα στην άλλη πλευρά του δρόμου και απομακρύνθηκα αρκετά από τον συγκεκριμένο αστυνομικό. Περπάτησα 100 μέτρα, σταμάτησα να δω που είχα δεχθεί χτυπήματα και να ελέγξω τον εξοπλισμό μου. Ενώ κοιτούσα τις συλλήψεις που έκανε η αστυνομία, ένας αστυνομικός με πλησίασε από πίσω με έπιασε από το πουκάμισο, μου πήρε την κάμερα και με έσπρωξε μέσα σε ένα βαν μαζί με άλλους κρατούμενους, η ώρα ήταν 19:30. 

Στα Ελληνικά κρατητήρια με μετέφεραν μαζί με τους υπόλοιπους κρατούμενους (ένας από αυτούς ήταν ένα παιδί 13 ετών). Με γροθιές μας χτυπούσαν ενώ ανεβαίναμε στον 6ο όροφο. Οι αστυνομικοί κράτησαν τη κάμερα μου και τις κάρτες μνήμης και με έψαξαν 8 φορές. Πέταξαν κάτω όλο το περιεχόμενο της τσάντας μου και με ανάγκασαν να γδυθώ. Αφού ντύθηκα με ανέβασαν στον 12ο όροφο. 

Στο ασανσέρ οι αστυνομικοί με έβριζαν στα Αγγλικά (δεν ήταν μεγαλύτεροι από 25 χρονών) “fuck you, mother fuckers, I will fuck your mother, and so on.” Καθώς με έβριζαν με χτυπούσαν στο κεφάλι και στο στομάχι. Το ασανσέρ σταμάτησε και μπήκε μέσα ένας πενηντάρης αστυνομικός, υποθέτω ότι του είπαν ότι είμαι φωτογράφος (κατάλαβα την λέξη φωτογράφος στα Ελληνικά). Ο αστυνομικός με κοίταξε, έβγαλε ένα μαχαίρι από τη ζώνη του και απειλώντας με είπε: “I will cut your balls and fuck you in the ass”. Οι άλλοι γέλασαν και τον ευχαρίστησαν για την "παράσταση". 

Όταν φτάσαμε στο 12ο όροφο καθώς πηγαίναμε στο διάδρομο με κλότσησαν στους αστραγάλους, και με τους αγκώνες τους με χτύπησαν στο στήθος, το κεφάλι και το λαιμό. Με ξαναέψαξαν, πετώντας τα πράγματα από την τσάντα μου. Ζήτησα πολλές φορές να μιλήσω με κάποιο ανώτερο αξιωματικό αλλά κάθε φορά με χτυπούσαν περισσότερο. Τους έδειξα το διαβατήριο μου και ζήτησα να αναγνωρίσουν ότι είμαι φωτορεπόρτερ από το εξωτερικό αλλά μου πέταξαν το διαβατήριο και μου είπαν να μην μιλάω. 

Περίμενα πολύ ώρα χωρίς να γνωρίζω τι γίνεται. Μετά από 6 ώρες με πήγαν στα κρατητήρια μαζί με τους υπόλοιπους κρατούμενους, μου επέστρεψαν την κάμερα μαζί με τις κάρτες μνήμες που είχαν όμως διαγράψει το περιεχόμενο τους. Στις 24:30 τηλεφώνησα στους φίλους μου στην Αθήνα και τους ενημέρωσα για το τι γινόταν. Εκείνοι μου βρήκαν δικηγόρο και μίλησαν με την πρεσβεία του Εκουαδόρ για το τι συνέβαινε. Στις 02:00 είδα το δικηγόρο που μου είπε ότι όλες οι φωτογραφίες μου είχαν αντιγραφεί σε ένα DVD και ότι πιθανότατα θα με κατηγορούσαν για "πρόκληση ταραχών". Την επόμενη μέρα η υποψία του επαληθεύτηκε. 

Συναντήθηκα με το δικηγόρο που θα αναλάμβανε την υπόθεση μου και μου είπε ότι η Ελληνική Αστυνομία με κατηγορούσε " ότι ήμουν μέλος μιας ομάδας 12 ατόμων που ξεκίνησαν τις ταραχές". Πουθενά στην κατηγορία δεν αναφερόταν ότι είμαι φωτογράφος από το Εκουαδόρ, ότι μένω στην Ισπανία όπου κάνω τις μεταπτυχιακές μου σπουδές. Στις 16:30 πήγαμε στο δικαστήριο, όπου ο δικηγόρος μου πιστοποίησε ότι είμαι φωτογράφος, κάτοικος Ισπανίας και μεταπτυχιακός φοιτητής, με αποτέλεσμα την απελευθέρωση μου αλλά η δίκη θα γίνει αυτή τη βδομάδα. 

Κλείνοντας... 

Ευχαριστώ εκ βαθέως όλους εκείνους στην Βαρκελώνη και Αθήνα που χωρίς όρους με βοήθησαν και συνέβαλαν στην απελευθέρωση μου. Την κυβέρνηση του Εκουαδόρ και τους αντιπροσώπους της στην Αθήνα για τον επαγγελματισμό και την ταχύτητα με την οποία χειρίστηκαν την υπόθεση μου. Τους δικηγόρους που με υπερασπίστηκαν και την Ελληνική Ένωση φωτογράφων για την παρέμβαση της. Ελπίζω όλοι εσείς που διαβάζετε την δήλωση μου να προβείτε σε κάθε νόμιμη ενέργεια για να μην μείνει αυτή η πράξη ατιμώρητη. Μην διστάσετε να πάρετε πρωτοβουλίες για την προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και την ελευθερία του Τύπου για όλους τους φωτορεπόρτερ και δημοσιογράφους του κόσμου. » 

Καλεσμα της Διεθνους Αμνηστιας προς την Ελληνικη Κυβερνηση

Δράσε τώρα
Κάλεσμα για την ελληνική κυβέρνηση να δημιουργήσει μια ανεξάρτητη ερευνητική επιτροπή για να εξετάσει πλήρως τις συνθήκες θανάτου του Αλέξη Γρηγορόπουλου και την απάντηση της Αστυνομίας στις διαδηλώσεις και ταραχές που ξεκίνησαν στις 6 Δεκεμβρίου.

Καταπάτησε Ανθρωπινα Δικαιώματα η Ελ. Αστυνομία - Διεθνής Αμνηστία

(repost απο αλεπουδα)

Η Διεθνής Αμνηστία μόλις έβγαλε μια αναφορά σχετικά με τα περιστατικά κατάχρησης εξουσίας της Ελληνικής Αστυνομίας κατά τη διάρκεια της εξέγερσης. Μέσα στα περιστατικά που σημειώνει στην αναφορά του ο Οργανισμός θα βρείτε την ιστορία με τη Μυρτώ (που ήταν να το έναυσμα για να δημιουργηθεί το stop police violence), την Ασκληπιού 14 και άλλες ιστορίες που ζήσαμε κατά τη διάρκεια της εξέγερσης.
Τα βασικά κεφάλαια της αναφοράς είναι:
Ο πυροβολισμός ενάντια στον Αλέξη Γρηγορόπουλο
Η αστυνόμευση των διαδηλώσεων και της εξέγερσης μετά τις 6 Δεκέμβρη – κακοποιήσεις, αυθαίρετες συλλήψεις και άρνηση νομικής βοήθειας σε συλληφθέντες
Σύλληψη, κράτηση και απέλαση μεταναστών στο πλαίσιο της αστυνόμευσης κατά τη διάρκεια της εξέγερσης
Συλλήψεις ανηλίκων
Και καταλήγει η αναφορά της Διεθνούς Αμνηστίας με το συμπέρασμα και με την εισήγηση της για τα επίμαχα θέματα


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Ο Οργανισμός με λύπη παρατηρεί ότι η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και οι αναφορές για παραβίαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στο πλαίσιο της αστυνόμευσης κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων είναι το αποκορύφωμα μιας σειράς επαναλαμβανόμενων παραβιάσεων των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από τα όργανα επιβολής της τάξης. Η κατάχρηση εξουσίας, ο βασανισμός, οι διάφοροι τρόποι κακομεταχείρισης και η αδικαιολόγητη χρήση πυροβόλων όπλων είναι μερικές από τις παραβιάσεις αυτές.
Η Διεθνής Αμνηστία την τελευταία δεκαετία εξετάζει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Αστυνομία και έχει καλέσει τις αρχές να διερευνήσουν ανεξάρτητα και αποτελεσματικά όλες τις υποθέσεις. Παρόλα αυτά ο Οργανισμός με απογοήτευση παρατηρεί πως οι εισηγήσεις σε αυτό καθώς και σε άλλα ζητήματα δεν έχουν υλοποιηθεί.
Αντιθέτως, 6 χρόνια μετά από την – από κοινού – έκδοση της αναφοράς της Δ. Α. και της Διεθνούς Ομοσπονδίας του Ελσίνκι, σχετικά με την ατιμωρησία και την ασυδοσία στη χρήση όπλων, προκύπτει μια έξαρση καταγγελιών για βασανισμούς και κακοποιήσεις από πλευράς των αστυνομικών.
Επιπλέον, από την έκδοση της αναφοράς μέχρι και σήμερα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει κηρύξει την Ελλάδα, πολλές φορές, ως ένοχη καταπάτησης των άρθρων 2 και 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Άρθρο 2: δικαίωμα στη ζωή
Άρθρο 3: απαγόρευση της απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας.

Η παρούσα αναφορά επικεντρώνεται στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια της αστυνόμευσης των διαδηλώσεων του περασμένου Δεκέμβρη και Ιανουαρίου.
Ωστόσο, ο Οργανισμός πιστεύει ότι ένας εις βάθος απολογισμός της επαναλαμβανόμενης καταχρηστικής συμπεριφοράς, που θα στοχεύσει στην αποτελεσματική απόδοση ευθυνών για υπερβολική χρήση βίας και άλλων παραβιάσεων εκ μέρους των αστυνομικών, θα διευκόλυνε στην βελτίωση της προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Η ευρύτατη δημοσίευση εικόνων που δείχνουν διαδηλωτές σε μάχη με την αστυνομία, έχουν ενισχύσει την άποψη των τελευταίων μηνών ότι η αστυνομία πολύ συχνά υπερβαίνει της εξουσίας και των καθηκόντων της. Οι ισχυρισμοί για παραβιάσεις που παρουσιάζονται σε αυτή την αναφορά δυστυχώς παρέχουν στοιχεία για το ότι μπορεί πράγματι να συνέβησαν αυτά τα περιστατικά. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο Οργανισμός πιστεύει ότι ένα ισχυρό μήνυμα, πρέπει να σταλεί πως 'ουδείς είναι υπεράνω του Νόμου' – ειδικά αυτοί που είναι υπεύθυνοι να τον επιβάλλουν

ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ
Η Διεθνής Αμνηστία πιστεύει ότι η απόκριση των αρχών στον φόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου και τις διαδηλώσεις που ξέσπασαν μετά τον θάνατό του δεν πρέπει να εξαντληθεί στις αστυνομικές και δικαστικές έρευνες που βρίσκονται σε εξέλιξη. Τα γεγονότα αυτά προσφέρουν στην κυβέρνηση μια ευκαιρία να αντιμετωπίσει τα μακροχρόνια θεσμικά προβλήματα της αστυνόμευσης και της παράλειψης συμμόρφωσης προς τα διεθνή θεσμικά κείμενα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Έτσι, η Διεθνής Αμνηστία συνιστά στην κυβέρνηση να συστήσει ανεξάρτητη ερευνητική επιτροπή, με εντολή να διερευνήσει πλήρως τις συνθήκες που περιβάλλουν τον θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου και την αστυνομική απόκριση στις διαδηλώσεις και τις ταραχές που ξεκίνησαν στις 6 Δεκεμβρίου. Η ερευνητική επιτροπή πρέπει να αποτελείται από αμερόληπτα, ικανά και ανεξάρτητα μέλη εξουσιοδοτημένα να αποκτήσουν κάθε απαραίτητη για την έρευνα πληροφορία, και τα πορίσματά της πρέπει να δημοσιευτούν.
Μεταξύ άλλων ζητημάτων, η οργάνωση πιστεύει ότι η έρευνα πρέπει να περιλαμβάνει εξονυχιστική εξέταση της εκπαίδευσης που παρέχεται στα μέλη των σωμάτων ασφαλείας, περιλαμβανομένων των ειδικών φρουρών, η εκπαίδευση των οποίων αυτή τη στιγμή διαρκεί τέσσερις μήνες, με την προοπτική να συμπεριληφθεί διεξοδικότερη εκπαίδευση στη σύννομη χρήση βίας και πυροβόλων όπλων, σύμφωνα με τον Κώδικα Συμπεριφοράς των Ηνωμένων Εθνών για το Προσωπικό Επιβολής του Νόμου και τις Βασικές Αρχές των Ηνωμένων Εθνών για τη Χρήση Βίας και Πυροβόλων Όπλων από Προσωπικό Επιβολής του Νόμου, καθώς και να παρασχεθεί εκπαίδευση στον σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η Διεθνής Αμνηστία πιστεύει ότι η έρευνα πρέπει επίσης να διερευνήσει τη μεταχείριση των παιδιών που συνελήφθησαν και τέθηκαν υπό κράτηση, με την προοπτική να αναθεωρηθούν οι πρακτικές ώστε να διασφαλιστεί ότι συνάδουν πλήρως με τις απαιτήσεις της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Οποιοσδήποτε τυχόν βαρύνεται με την υποψία ότι ενέργησε κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου πρέπει να προσαχθεί στη δικαιοσύνη και τα παιδιά-θύματα παραβιάσεων πρέπει να έχουν πρόσβαση σε επανόρθωση και αποζημίωση.
Η Διεθνής Αμνηστία παροτρύνει τις ελληνικές αρχές να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αποτρέψουν την υπερβολική χρήση βίας και άλλες παραβιάσεις από την αστυνομία σε μελλοντικές διαμαρτυρίες και να διερευνήσουν διεξοδικά, γρήγορα, ανεξάρτητα και αμερόληπτα όλους τους ισχυρισμούς για τέτοιες καταπατήσεις.
Η οργάνωση επίσης παροτρύνει τις αρχές να προβούν σε διεξοδική διερεύνηση των μοτίβων καταπατήσεων που έχουν οδηγήσει σε έλλειψη εμπιστοσύνης του κοινού στην αστυνόμευση. Η οργάνωση σημειώνει ότι ένα από τα ζητήματα που αναδείχθηκαν κατά τη διάρκεια των πρόσφατων διαδηλώσεων και ταραχών ήταν η έλλειψη εμπιστοσύνης του γενικού πληθυσμού στην αστυνόμευση.

Περισσότερες πληροφορίες
Μπορειτε να διαβασετε όλη την αναφορά της Διεθνούς Αμνηστίας στα ελληνικά απο εδώ (site της Διεθνούς Αμνηστίας στην Ελλάδα)

Read the report of Amnesty International on the Alleged abuses by police in the context of policing demonstrations (pdf)

Αρθρο στο bbc news (BBC news article)

Διοικητής Αστυνομικου Τμηματος ήταν ο δράστης

Ο αστυνομικός που πυροβόλησε τον καταστηματάρχη στην Πλάκα, ήταν διοικητής σε Αστυνόμικό Τμήμα στην Κυψέλη, αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα και η αρμόδια επιτροπή μόλις του είχε επιστρέψει το όπλο.

Απόσπασμα απο άρθρο της καθημερινής

Αστυνομικός πυροβόλησε χθες το μεσημέρι στην Πλάκα καταστηματάρχη. Οπως προέκυψε, ο δράστης εκτελούσε χρέη διοικητή στο Αστυνομικό Τμήμα Κυψέλης. Πυροβόλησε και τραυμάτισε τον 59χρονο Δημήτρη Φραντζεσκάκη, ιδιοκτήτη καφετέριας στον οδό Αδριανού 1. Ο αστυνομικός παραδόθηκε στην Ασφάλεια Αττικής, ενώ το θύμα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Μετροπόλιταν», με τραύμα στον πνεύμονα. Η Διεύθυνση Ασφαλείας απέδιδε το συμβάν σε προσωπικές διαφορές, ωστόσο, ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι ο αστυνομικός αντιμετώπιζε τελευταία σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και βρισκόταν σε μακρά αναρρωτική άδεια. Για το λόγο αυτό του είχε αφαιρεθεί το όπλο. Την περασμένη Πέμπτη, όμως, και αφού εξετάστηκε από την αρμόδια ιατρική επιτροπή κρίθηκε «ικανός» και το όπλο τού επεστράφη!

Ο δράστης τελικά προφυλακίστηκε και ζητάει ιατρική πραγματογνωμοσύνη επικαλούμενος τα ψυχολογικά προβλήματα που του είχαν διαγνωστεί. Επίσης ισχυρίζεται οτι η σφαίρα εποστρακίστηκε και ζητάει βαλλιστική εξέταση.

Εμείς απο ποιους να ζητήσουμε εξέταση των βλημάτων που επιτρέπουν σε επικίνδυνους ανθρώπους να οπλοφορούν και να κυκλοφορούν και να ειναι και διοικητές άλλων οπλοφόρων;

 Στo ζουγκλα.gr διαβάζουμε ενα διαφορετικό κομμάτι της ιστορίας. Οπως φαίνεται ο δράστης δεν ήταν αγγελούδι. Σε βάρος του εκκρεμεί διπλή έρευνα με την κατηγορία του χρηματισμού και η ιστορία περι ψυχολογικών προβλημάτων είναι πιθανότατα ένα μεγάλο παραμύθι.

Διαβάστε το άρθρο

 

Αστυνομικός πυροβόλησε ιδιοκτήτη καφετέριας στην Πλακα

Αστυνομικός πυροβόλησε ιδιοκτήτη καφετέριας, στην Αθήνα.

Σας μεταφέρουμε την είδηση όπως γράφτηκε στο APN (Athens Photo News)

13 Μαρτίου 2009

Συναγερμό στην ΕΛ.ΑΣ σήμανε ένα ακόμη περιστατικό με πρωταγωνιστή αστυνομικό ο οποίος το μεσημέρι, με κίνητρο την επίλυση προσωπικών διαφορών εισέβαλε σε καφετέρια στην Πλάκα, πυροβόλησε τον ιδιοκτήτη, τραυματίζοντάς τον σοβαρά και διέφυγε. Σύμφωνα με τα όσα κατήγγειλε στην αστυνομία ο γιός του θύματος, στη μία και μισή το μεσημέρι ό αστυνομικός δράστης, που υπηρετεί στο Τμήμα της Κυψέλης, οπλισμένος με το υπηρεσιακό του πιστόλι μπήκε στην καφετέρια με την επωνυμία «Καφε Πλάκα» που βρίσκεται επί της οδού Ανδριανού 1.

Μετά από λογομαχία που είχε με τον ιδιοκτήτη του καταστήματος για προσωπικούς λόγους τον πυροβόλησε και τον τραυμάτισε σοβαρά στον ώμο.

Ο τραυματίας μεταφέρθηκε από τον γιό του στο νοσοκομείο «Μερτροπόλιταν» όπου νοσηλεύεται εκτός κινδύνου, ενώ ο δράστης που φέρει τον βαθμό του αστυνόμου Β΄,μετά την πράξη του έφυγε, για να παραδοθεί στις 17:30 το απόγευμα στους συναδέλφους του της Ασφάλειας Αττικής που τον ανέκριναν προκειμένου να διαπιστωθούν τα ακριβή αίτια του επεισοδίου

Αστυνομική Βία Χωρίς Σύνορα

Διαβάστε το ενδιαφέρον ποστ της Cyberella και δείτε το πολυ διαφωτιστικό ντοκυμαντέρ-αναδρομή ασυνομικής βίας απο το TVXS.

Αλλος ενας ξυλοδαρμος φοιτητη απο αστυνομικους (θεσσαλονικη)

Ολοι λιγο πολυ εχουμε δει οτι οι αστυνομικοί ειναι ακακοι και πανω απ'ολα εναντια στη βια. Ο μονος τροπος για να μελανιασεις στις μερες μας ειναι να αυτοτραυματιστεις.  Ετσι λοιπον εχουμε μια προσαγωγη ενος 22χρονου φοιτητη, στα καλά καθούμενα και εναν ξυλοδαρμο που βαπτιζεται "αυτοτραυματισμός" απο την αστυνομια.

Αλίμονο! χτυπάνε οι αστυνομικοι τους κρατούμενους?

Μονοι τους χτυπιούνται για να μας βγαλουν το όνομα...

Οπως διαβάζουμε στο άρθρο του tvxs

Ο 22χρονος φοιτητής Ραφαήλ Πηγαδάς παραπέμφθηκε χθες στο Αυτόφωρο της Θεσσαλονίκης για με την κατηγορία της αντίστασης κατά της Αρχής. Ο ίδιος όμως καταγγέλει ότι συνελήφθη αναίτια το προηγούμενο βράδυ και κακοποιήθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα. Η αστυνομία κάνει λόγο για αυτοτραυματισμό..

Ο φοιτητής υπέβαλλε χθες μήνυση κατά των αστυνομικών που υποστηρίζει ότι τον κακοποίησαν. Σύμφωνα με την μήνυση ο Ραφάηλ Πηγαδάς είχε βγει από το μαγαζί στο οποίο διασκέδαζε με τους φίλους του. Λίγο παρακάτω, υπήρχε μία συμπλοκή σε εξέλιξη, για την οποία ήδη είχαν ειδοποιηθεί οι αστυνομικοί. Οι τρεις φίλοι κάθονται σε κάποια απόσταση και παρακολουθούν αμέτοχοι τα όσα συμβαίνουν. 

Ξαφνικά εμφανίζονται περιπολικά, σταματούν μπροστά στους νεαρούς και τους ζητούν εξηγήσεις για το επεισόδιο. Στην απάντηση των τριών, ότι δεν έχουν καμία εμπλοκή, οι αστυνομικοί τους ζητούν τις ταυτότητες του. Στην απάντησή του, ότι έχει ιταλικό διαβατήριο καθώς η μητέρα του είναι Ιταλίδα, του πέρασαν - χωρίς δεύτερη κουβέντα - τις χειροπέδες. Στην αντίδραση του νεαρού τα πνεύματα οξύνθηκαν, με αποτέλεσμα ο νεαρός φοιτητής σε λίγες ώρες να καταλήξει με εμφανή τα χτυπήματα στο πρόσωπο κατηγορούμενος στο αυτόφωρο. 


Ο φοιτητής υποστηρίζει στην μηνυση του ότι χτυπήθηκε και μετά την σύλληψή του στο αστυνομικό τμήμα της Πλατείας Δημοκρατίας, όπου - όπως καταγγέλει ο ίδιος - αστυνομικός με πολιτικά, βρέθηκε στο γραφείο όπου κρατούνταν προσωρινά, και τον χτύπησε επανειλημμένα με γροθιές, ενώ του έριξε οινόπνευμα (!) στο πρόσωπο κατά επανάληψη και του ζήτησε να βγάλει και τα ρούχα του(!). 

Σύμφωνα με το www.newsblog.gr απ όπου και οι προηγούμενες πληροφορίες, στο διαβιβαστικό έγγραφο της αστυνομίας σημειώνεται ότι ο νεαρός αυτοτραυματίστηκε χτυπώντας το κεφάλι του και το σώμα του, πρώτα στο περιπολικό και μετά στον τοίχο του κρατητηρίου. Η θέση όμως των τραυμάτων ,όπως φαίνεται από τις φωτογραφίες που συνοδεύουν το ρεπορτάζ, δεν μπορεί να δικαιολογήσει σε καμία περίπτωση … αυτοτραυματισμό, καθώς είναι δύσκολο να αυτοτραυματιστεί κάποιος στη βάση του λαιμού του, χτυπώντας το κεφάλι του στον τοίχο 

Η Αστυνομιά εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση: 

“Από τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης ανακοινώνεται ότι, παρουσιάστηκε σήμερα (28-2-09) και ώρα 14:30 στο Α. Τ. Πλατείας Δημοκρατίας 22χρονος ημεδαπός και υπέβαλε έγκληση κατά Αστυνομικών, σύμφωνα με το περιεχόμενο της οποίας ο ανωτέρω χθες (27-2-09) κακοποιήθηκε από Αστυνομικούς τόσο κατά την ώρα ελέγχου-σύλληψής του, όσο και εντός του Αστυνομικού καταστήματος, όπου οδηγήθηκε στη συνέχεια. Από το επιληφθέν Α. Τ. στον μηνυτή δόθηκε ιατροδικαστική παραγγελία εξέτασής του.
Διευκρινίζεται ότι χθες (27-2-09) και περί ώρα 05:00 ο 22χρονος συνελήφθη από Αστυνομικούς της Δ.Α.Θ./Ο.Π.Κ.Ε. στην οδό Βαλαωρίτου για απείθεια, άρνηση δήλωσης στοιχείων του και εξύβριση Αστυνομικών και με τη δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος του από το Α. Τ. Πλατείας Δημοκρατίας οδηγήθηκε στον κ. Εισαγγελέα. Η υπόθεση παραπέμφθηκε για να εκδικαστεί από Αυτόφωρο Πλημμελειοδικείο σήμερα (28-2-09) οπότε και εμφανίστηκε στο δικαστήριο ο 22χρονος, αλλά τελικά ορίστηκε τακτική δικάσιμος.
 

Οι Αστυνομικοί της Δ.Α.Θ./Ο.Π.Κ.Ε. μετέβησαν στην παραπάνω οδό κατόπιν εντολής του R/T Κέντρου για να επιληφθούν σε επεισόδιο στο δρόμο μεταξύ ατόμων.
Για τα ανωτέρω ενημερώθηκε ο κ. Εισαγγελέας Ποινικής Δίωξης ενώ παράλληλα από την Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης διατάχθηκε Ένορκη Διοικητική Εξέταση για πλήρη διερεύνηση της υπόθεσης.” 

Περισσότερες πληροφορίες στο Newsblog.gr που εφερε στη δημοσιότητα την ιστορία

Απίστευτα πράγματα! Ξυλοδαρμό από αστυνομικούς στη Θεσσαλονίκη καταγγέλει νεαρός φοιτητής (διαβαστε εδω)

Αποκαλυπτικά στοιχεία για τον ξυλοδαρμό του 22χρονου φοιτητή από αστυνομικούς στη Θεσσαλονίκη (διαβαστε εδω)

Φωτογραφίες από τα σημάδια του ξυλοδαρμού του 22χρονου από τους αστυνομικούς στη Θεσσαλονίκη (διαβάστε εδώ)

Η ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ για τον ξυλοδαρμό του 22χρονου φοιτητή στη Θεσσαλονίκη (διαβαστε εδω)

Η αποκαλυπτική δικογραφία για τον 22χρονο φοιτητή… (διαβαστε εδω)

Νεκρός από πυροβολισμούς εξωτερικού φρουρού φυλακής στην Κρήτη

Οπως διαβάζουμε στο site της ΕΡΤ:

Συνελήφθη τα ξημερώματα της Πέμπτης, στη Σούγια Χανίων, 24χρονος εξωτερικός φρουρός των δικαστικών φυλακών Χανίων, ο οποίος το βράδυ της Τετάρτης άνοιξε πυρ αδιακρίτως εναντίον διερχόμενων οδηγών, με αποτέλεσμα να σκοτώσει έναν άνδρα 48 ετών και να τραυματίσει σοβαρά στο πρόσωπο άλλον ένα. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο δράστης φέρεται να αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία δεν είχαν διαγνωστεί.

Το περιστατικό συνέβη στις 7:30 το απόγευμα της Τετάρτης, στον επαρχιακό δρόμο Καμπανού - Σούγιας. Ο δράστης, κάτω από αδιευκρίνιστες ως τώρα συνθήκες, άρχισε να πυροβολεί κατά διερχόμενων οχημάτων.

Από τις σφαίρες νεκρός έπεσε ο 48χρονος οδηγός του ενός ΙΧ από το Κουστογέρακο, ενώ με τραύματα στο πρόσωπο και την πλάτη νοσηλεύεται στο νοσοκομείο Χανίων ακόμα ένα άτομο από τα Καμάρια, που οδηγώντας και αυτός το αυτοκίνητο του δέχθηκε τα πυρά του δράστη.

Ο συλληφθείς πυροβόλησε και εναντίον ενός οδηγού ταξί από τη Σούγια, ο οποίος κάνοντας ελιγμούς κατάφερε να αποφύγει τα πυρά και να μην τραυματισθεί.

Μόλις έγινε γνωστό το γεγονός, στο σημείο έσπευσαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις που κατάφεραν να εντοπίσουν και να συλλάβουν το δράστη της επίθεσης.

Ο συλληφθείς, σύμφωνα με την αστυνομία, ομολόγησε την πράξη του, χωρίς ωστόσο να μπορεί να την δικαιολογήσει.

Τις προάλλες είχαμε εκείνο το περιστατικό με τον φρουρό που πυροβόλησε τον σεκιουριτά...

Μπορεί να μας εξηγήσει κάποιος τι συμβαίνει με την Ελληνική Αστυνομία;

Είναι προαπαιτούμενο να έχει κάποιος ψυχολογικά προβλήματα για να του δώσουν όπλο;

 

Τιποτα δεν εχει τελειωσει - παλι αστυνομικη βια -Πορεια 24 Ιανουαριου 2009

Φωτος απο το indymedia

Σήμερα έγινε πορεία στο κέντρο της Αθήνας με κύριο αίτημα την απελευθέρωση των συλληφθέντων του Δεκέμβρη. Απο μαρτυρίες του κόσμου φαίνεται η αστυνομία να συνεχίζει να δρα ακόμα πιό βίαια και επιθετικά με σκοπό τον εκφοβισμό και την πάταξη της όποιας αντίδρασης.

Ακολουθεί μαρτυρία ενος διαδηλωτή.

Βάναυση και απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ στην πορεία αλληλεγγύης 

Μια ανταπόκριση 

Πορεία αλληλεγγύης σήμερα στο κέντρο της Αθήνας στους 70 προφυλακισμένους και στους δεκάδες άλλους συλληφθέντες της εξέγερσης του Δεκέμβρη (αρκετοί με τρομονόμους). Έπειτα από μικροφωνική και μοίρασμα κειμένων σε περαστικούς, οι διαδηλωτές ξεκίνησαν από το Μοναστηράκι περνόντας διαδοχικά από Αθηνάς, Αιόλου, Ερμού, Σύνταγμα και Προπύλαια. Η διαδήλωση ήταν μαζικότατη (πρόχειρος υπολογισμός γύρω στις 5-6000 άτομα, η αστυνομία δίνει 1000 οπότε με τις απαραίτητες αναγωγές συμφωνούν τα νούμερά μας) και είχε παλμό. Συνθήματα που φωνάχτηκαν: 

Λευτεριά σε όσους είναι στα κελιά 
Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά 
Η αλληλεγγύη το όπλο των λαών πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών 
Το δίκιο το έχουν οι εξεγερμένοι και όχι οι ρουφιάνοι και οι προσκυνημένοι 
Οι μπάτσοι δεν είναι παιδιά των εργατών είναι τα σκυλιά των αφεντικών 
Το αίμα κυλάει εκδίκηση ζητάει 
15χρονος νεκρός το μίσος μεγαλώνει Μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι 
Δεν είπαμε ακόμα την τελευταία λέξη, μπάτσοι θα πληρώσετε το αίμα του αλέξη 
αφήστε τα ψώνια και πιάστε τα καδρόνια 
Να καεί να καεί το μπουρδέλο η βουλή 
είμαστε οι 10 κουκουλοφόροι 

Ιδιαίτερες στιγμές, όταν η πορεία συναντούσε μετανάστες αυτοί εκδήλωναν τη χαρά τους (φώναζαν, ύψωναν τις γροθιές στον αέρα), επίσης υπήρξαν αρκετά πηγαδάκια με τους πολλούς ψωνίζοντες (εκπτώσεις γαρ), τόσο στην αιόλου όσο και στην ερμού. Δεν πειράχτηκε τίποτα εώς και την αρχή πανεπιστημίου, πλην μιας κάμερας τράπεζας. Στην ερμού φοβερή η εικόνα με την μια πορεία να ανεβαίνει φωνάζοντας συνθήματα και την άλλη (την πορεία της κατανάλωσης) να κατεβαίνει για να καταναλώσει. 

Όταν έφτασε η πορεία στο σύνταγμα, άρχισαν να την περικυκλώνουν διμοιρίες, φορώντας μάσκες και με προφανείς διαθέσεις. Στη συνέχεια κάποιες διμοιρίες άρχισαν να τρέχουν από τα πλαινά πεζοδρόμια τις Πανεπιστημίου προσπαθώντας να την αποκλείσουν εντελώς. Κάποιοι διαδηλωτές επιχείρησαν εκεί ανεβαίνοντας στο πεζοδρόμιο να εμποδίσουν τα ΜΑΤ χωρίς επιτυχία (σημειώνουμε εδώ πως οι διαδηλωτές ήταν παντελώς ανοργάνωτοι και απροετοίμαστοι για σύγκρουση - δεν υπήρχαν παρά ελάχιστα καδρόνια για περιφρούρηση). Ακολούθησαν γιουχαρίσματα από τον κόσμο και στη συνέχεια χωρίς κάποια περαιτέρω πρόκληση, αρχικά καταιγισμός κρότου λάμψης και στη συνέχεια δακρυγόνα και ασφυξιογόνα μέσα στον κόσμο. Επικράτησε πανικός με τα ΜΑΤ να εφορμούν ξυλοκοπώντας κόσμο. Κάποιοι διαδηλωτές συγκρουονται σώμα με σώμα με τα λιγοστά καδρόνια με τις δυνάμεις καταστολής, προστατεύοντας αρκετούς από συλλήψεις και ξύλο. Αρκετός χτυπημένος κόσμος, σίγουρα μια σύλληψη μπροστά μου-ένα παιδί στριμωγμένο σε ένα αυτόκίνητο με ΜΑΤ να τον έχουν περικυκλώσει και να τον χτυπούν-ποδοπατούν. Είδα αίματα στον δρόμο και δύο ανθρώπους με ανοιγμένα κεφάλια, αρκετές κοπέλες άσχημα χτυπημένες. Στα Προπύλαια ξεκινά πετροπόλεμος για να αναχαιτιστούν τα ΜΑΤ, η πορεία πάντως είχε κοπεί στα δύο με αρκετό κόσμο να βρίσκεται πιο πίσω. Ακολουθεί σύντομη ηρεμία με την αναχαίτιση των διμοιριών και στη συνέχεια πρόχειρα οδοφράγματα. Οι διαδηλωτές στην αποχώρησή τους από τα προπύλαια επιτίθονται σε κάμερες τραπεζών, ΑΤΜ, το γραφείο του Μειμαράκη και το βιβλιοπωλέιο του Άδωνι. Ακολουθεί ευρείας κλίμακα επίθεση των ΜΑΤ στα εξάρχεια με πάρα πολλά χημικά (ακόμα και στη λαική καλλιδρομίου). Πρόχειρα οδοφράγματα και αρκετοί κάτοικοι στα μπαλκόνια να καταβρέχουν τα ΜΑΤ. Η κατάσταση ηρεμεί σταδιακά. 

Όσο πιο ψύχραιμα και αντικειμενικά μπορούσα γι'αυτά που είδα.

και μια ακόμα μαρτυρία θα βρειτε εδώ

Αν έχετε οπτικοακουστικο υλικό απο τα σημερινα γεγονότα μπορειτε να το στείλετε σαν αρχείο ή σαν link στο greekpoliceviolence@gmail.com

Ενα συγκλονιστικό βιντεο ντοκουμεντο απο την Ασκληπιού 14

alepouda: Ενα συγκλονιστικό βιντεο ντοκουμεντο απο την Ασκληπιού 14

Σε αυτό το βίντεο μπορειτε να δείτε πως εγινε η απωθηση και ο εγκλωβισμός του κόσμου στην πολυκατοικία της Ασκληπιου 14. Εχουν πέσει ήδη τα δακρυγόνα και στο 22ο δευτερολεπτο τα ΜΑΤ αρχίζουν να χτυπάνε αδιακρίτως με τα γκλομπ τους, τους ανθρωπους στο κεφάλι. Το βιντεο τραβηχτηκε απο κάποιον που εγκλωβίστηκε σε εκεινο το σημειο.

και ένα ηχητικό ντοκουμέντο / ραδιοφωνικη μετάδοση απο το περιστατικο στην Ασκληπιου 14

Χτυπάνε και τους τραυματίες

Η εντολή που έχει η αστυνομία υπο τη νέα διευθυνση (βλεπε Μαρκογιαννάκης... εισαγγελέας κατα τη διαρκεια της χούντας) είναι το "Καμία Ανοχή". Αυτό στην πράξη σημαίνει οτι βαράμε όποιον βρούμε, όπου βρούμε, κάνουμε συλλήψεις (γριουλες, δικηγόρους, όποιον προλάβουμε) με σκοπό να μαντρώσουμε τον κόσμο στα σπίτια του.

Δείτε και διαβάστε τί εγινε χθες το σαββατο 10 Ιανουαριου 2009...

μετά τη μεταφορά των συλληφθέντων και των προσαχθέντων από Ασκληπιού, ανεβαίνοντας στην οδό Ναυαρίνου, τα ΜΑΤ, τα οποία ερχόντουσαν από Κολωνάκι προς Σκουφά-Ναυαρίνου, υποχώρησαν ατάκτως και πηγαίνοντας στο σημείο όπου βρισκόταν τα ΜΑΤ, είδαμε έναν χτυπημένο νεαρό, ο οποίος φορούσε ένα διχτάκι στο κεφάλι του γιατί επέστρεφε από νοσοκομείο. Ήταν ήδη χτυπημένος στο κεφάλι.

Ο νεαρός δεν είχε σχέση με την πορεία, απλά βρέθηκε στο σημείο όπου ένας ΜΑΤατζής τον χτύπησε από πίσω με το γκλοπ στο κεφάλι. Ο νεαρός ήταν σχεδόν αναίσθητος στο δρόμο και έχανε πολύ αίμα. Γιατροί ήρθανε από την κοντινή κλινική και μετά τον πήρε και ασθενοφόρο από την ίδια κλινική.

απο το TVXS

ΕΛ.ΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ! video ντοκουμεντο 9 Ιαν 09

Αναδημοσίευση απο το TVXS

Μαρτυρία από τα γεγονότα στην οδό Ασκληπιού 14. Παρακολουθήστε πλάνα από τον αποκλεισμό και συλλήψεις διαδηλωτών στο συγκεκριμένο σημείο. Αστυνομικοί χτυπούν και ρίχνουν στο έδαφος μία ηλικιωμένη γυναίκα, που στεκόταν ανάμεσα σε ΜΑΤ και διαδηλωτές για να προστατεύσει τους τελευταίους. 

Περίπου στις 4 το μεσημέρι μια ομάδα παιδιών βρέθηκε στην οδό Ασκληπιού 14, κυνηγημένοι από την Αστυνομία. Μπήκαν αρχικά σε ένα κατάστημα με ψιλικά στο ισόγειο της οικοδομής και στη συνέχει στην είσοδο της πολυκατοικίας που υπάρχει στο ίδιο κτίριο. Σε πολύ λίγα λεπτά αποκλείστηκαν εκεί από ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ, ενώ στην αρχή έγινε προσπάθεια να αποκλειστεί η πρόσβαση στο σημείο στους δημοσιογράφους. 
Αργότερα έγινε γνωστό πως μεταξύ των 70 - 80 ατόμων που ήταν στην πολυκατοικία υπήρχαν τουλάχιστον δύο τραυματίες και ζητήθηκε βοήθεια από την Κεντρική Κλινική Αθηνών η οποία βρίσκεται σε απόσταση λίγων μέτρων. Ακόμα και οι γιατροί προσέγγισαν με δυσκολία το σημείο για να παράσχουν βοήθεια στους τραυματίες ενώ ακόμα και όταν βγήκαν μεταφέροντας μια κοπέλα τραυματία δέχτηκαν επίθεση από τα ΜΑΤ. 

Όπως φάνηκε τα ΜΑΤ είχαν σαφείς εντολές να κάνουν συλλήψεις στο συγκεκριμένο σημείο. Επικράτησε ένταση και άρχισαν να τραβάνε κόσμο στο σωρό μέχρι και μια ηλικιωμένη γυναίκα που έτυχε να βρίσκεται εκεί, την οποία και τελικά συνέλαβαν. Επίσης συνελήφθησαν στο συγκεκριμένο σημείο δικηγόροι της Ομάδας νομικής προστασίας αλλά και άλλοι δικηγόροι από τα γύρω γραφεία που ειδοποιήθηκαν και έσπευσαν άμεσα στο σημείο για να εμποδίσουν τις συλλήψεις των παιδιών. 

Πολύ χαρακτηριστική είναι η στάση του ιδιοκτήτη του ψιλικατζίδικου, ο οποίος συνεχώς καλούσε τα ΜΑΤ να συλλάβουν τον ίδιο και να αφήσουν να φύγουν τα παιδιά που είχαν βρει καταφύγιο στο μαγαζί του. 

Η ένταση κορυφώθηκε όταν χτυπήθηκαν δημοσιογράφοι οι οποίοι είχαν εντωμεταξύ φτάσει στο σημείο και κάλυπταν όσα διαδραματίζονταν εκεί. Χτυπήθηκε αρκετά ένας φωτογράφος των ΝΕΩΝ, ο οποίος μεταφέρθηκε και αυτός στην Κεντρική Κλινική Αθηνών. 

Από τους παρευρισκόμενους γίνονταν συνεχείς εκκλήσεις για την μετάβαση εισαγγελέα στο σημείο για να ελέγξει τις αυθαιρεσίες που διέπρατταν οι αστυνομικοί. Αντί του εισαγγελέα ήρθε ακριβώς έξω από την πολυκατοικία μια κλούβα των ΜΑΤ, στην οποία φορτώθηκαν τουλάχιστον 15-20 άτομα, εκ των οποίων πολλοί δικηγόροι αλλά και κόσμος που είχε σχηματίσει αλυσίδες έξω από την πολυκατοικία. Μεταξύ αυτών μεταφέρθηκε στην κλούβα και η ηλικιωμένη γυναίκα που μόλις πριν είχε χτυπηθεί και είχε προς στιγμή χάσει τις αισθήσεις της. 

Μετά τις συλλήψεις δόθηκε εντολή για αποχώρηση των ΜΑΤ από το συγκεκριμένο σημείο. Πολλά χημικά και γενικώς προκλητική συμπεριφορά της αστυνομίας εις βάρος των πάντων.

Testimonio de una mujer joven atacada por la policía griega sin ninguna razón

Translation by Sancho

Prologo

Myrtó es una mujer griega de 26 años, que actualmente vive, trabaja y hace sus estudios de postgrado en Brighton, Inglaterra. Hace unos días viajó a Atenas para pasar las fiestas de Navidad con su familia. Ella es una joven, llena de vida, ideas y sueños, artista, idealista, pacifista, vegetariana… Es una fotógrafa amateur y muchas veces lleva su cámara encima. Planea (o quizás planeaba…) regresar a Grecia en Febrero.


El incidente

El Lunes, 15 de diciembre, unos momentos antes de las 14:00, Myrtó andaba con su madre, con prisa, para llegar a tiempo en el banco. Viven en Guizi, cerca del edificio de la Policía General de Atenas (GADA). Yendo a la estación del metro más cercana, a dos manzanas del GADA, han sido paradas por miembros de la policía, que les dijeron que no pueden ir más adelante. Su madre empezó a hablar a un policía sobre cual es la mejor manera de ir al metro, por que calle etc.
Myrtó estaba esperando al otro lado de la calle. Entonces un policía de las fuerzas de MAT (Unidad de Restauración del Orden) se le acercó gritándole: “¿Que haces aquí, guarra? ¿No te hemos dicho que te largues de aquí? Myrtó se enfadó con su actitud y le grito: Estoy esperando a mi madre (señalando hacia ella) ¡lo creas o no!
Segundos después, delante de los ojos de su madre, cuatro miembros de MAT le atacaron. Le dieron una patada en la espalda, tirándola al suelo. Myrtó pesa unos 50 kilos (110 libras). Empezó a gritar y jurar. Su madre gritaba con pánico y les suplicaba que dejaran a su hija en paz. Algunos policías no dejaban a la madre acercarse a su hija, mientras los cuatro ya han girado el brazo de Myrtó hacia la espalda, empujándola al suelo. Le pegaron una y otra vez en el estomago, las piernas, las costillas, insultándola con palabras vulgares y sexistas.
Myrtó intento escapar. Tanta era su rabia que lo consiguió por un momento aunque en ese esfuerzo puso su brazo en peligro. Pero los policías eran más. En aquella hora, los hombres de azul (con cascos etc.) se acercaron y la detuvieron. Cansada pero con rabia Myrtó, les dijo “vale, ¡pero no me toquéis! ¡Caminaré sola!” Entonces uno de ellos fue detrás de ella y se movía imitando un acto sexual.
Al camino a GADA, seguían insultándola (diciendo que le f…) y una vez más le dieron otra patada en la espalda. Su madre estaba justo detrás de ellos. Una y otra vez, Myrtó preguntaba de que estaba acusada pero nadie le respondía. Cuando se habían acercado a la Policía General, prohibieron a su madre entrar con Myrtó (y sus escoltas) pero luego un policía (el “bueno”) le dejó entrar.


En la Policía General

La situación en la planta 11 de la Policía General era caótica. Muchos jóvenes por aquí y por allá. A Myrtó le pusieron (sin su madre, claro está) en una habitación. Allí había dos sofás, en uno de ellos estaba sentado un joven de 17 años, como Myrtó pudo entender más tarde. El estaba llorando, todo el tiempo que Myrtó pasó allí, este joven no paró de llorar, aparentemente con un ataque de nerviosismo. Dos hombres estaban también en la habitación, treintañeros, bien vestidos. Le pidieron a Myrtó que se sentara en uno de los sofás. En cuando ella lo hizo, le gritaron y le insultaron diciéndola que tiene que levantarse y sentarse en el otro sofá. Myrtó no hablaba. Cuando se levantó como le dijeron (para sentarse al lado del joven que lloraba) le dieron una patada en la espalda.
Myrtó pasó en la Policía General 3 horas y media. No fue atacada más por la policía, al menos no físicamente. Los policías le hicieron guerra psicológica, humillándola. Colocaban sus caras a una distancia de 10 centímetros, diciéndola cosas, describiendo con claridad que iban a hacer con ella en un encuentro sexual. Una y otra vez la tiraron del pelo. Cuando ella preguntó si van a seguir así, uno de ellos le dijo que les preguntara otra vez más tarde cuando todos le iban a f..ll..r.
Como encontraron su cámara de fotos en su bolsa, le preguntaban continuamente si era una periodista. Cuando Myrtó respondía que no era, ellos le insultaban. No tenía consigo su documentación de identidad griega pero si que tenía papeles de estudiante de Inglaterra, etc. para certificar su identidad. El DNI lo tenia su madre que le esperaba fuera. Cuando los policías vieron los papeles de Inglaterra se enfadaron aun más y empezaron a preguntarla por que estaba en Grecia.
Myrtó les respondió que ha vuelto a su ciudad natal para pasar las Navidades junto a su familia pero ellos no le creían – además sospecharon que era periodista del extranjero…
Vieron las fotos que había filmado estos días y exigieron la tarjeta de memoria de la cámara pero Myrtó no se la dio. Su cámara era bastante buena, una Digital SLR, comentaban con mucha ironía como una chica como ella tiene una cámara como esta, como puede comprarla si no es periodista, cuando vale y más cosas…
Más tarde, la abogada del joven que estaba llorando entró en la habitación. Los policías cambiaron su actitud y se pusieron más amables. La abogada empezó a hablar sobre el caso del joven de 17 años. Myrtó pudo escuchar el joven hablando y decía que los policías han colocado piedras dentro de sus bolsillos cuando le llevaban a la planta 11 de la Policía General (y siguió llorando como todo este tiempo…)
Entonces, la abogada se acercó a Myrtó pero los policías no le dejaron, diciendo que la chica ya tenía abogado que estaba esperando fuera. La abogada respondió que fuera estaba esperando la madre de la chica y fue ella que apunto a la abogada para defender a su hija unos minutos antes de entrar.
La abogada dijo a Myrtó que no se preocupara. Preparo los papeles y todo lo que era necesario. Su acusación era resistencia contra la autoridad. Le dejaron ir. El joven de 17 años se quedó allí.
Luego fue al Hospital de Cruz Roja que estaba lleno de gente joven. Myrtó, que no le gustan mucho los hospitales, se fue poco después sin esperar para hacerse análisis. Lo único que querría era volver a su casa y ducharse, sacar la suciedad fuera de ella, aunque sufrió de dolores en todas partes.
Fuera de la habitación de la planta 11 de la Policía General, y con la abogada presente, un policía intentó hacer bromas:
“¡Mira la parte buena! Te llevamos aquí porque nos pareciste diez años más joven!”


Epilogo

¿Como se siente Myrtó ahora? Si alguien no tiene experiencia de algo parecido no puede entender o imaginar la sensación.
Myrtó dijo que se siente vacía. Como si fuera violada. Lo que le asustó más era ella misma. Se consideraba una persona dinámica, aunque pacifica. De repente, se vio a ella misma como alguien que podría hacer daño. Matar. No quería arrojar piedras o manifestarse. No quería hablar con los policías, no les respondía. Solo quería matarlos con sus propias manos. Solo eso. Y es eso lo que le asusta más. Cuando todo eso se acabo empezó a cuestionar sus sueños.

Mientras andaba junto a su madre, Myrtó fue reformada por la Unidad de la Restauración de Orden.

Stop Police Violence - Banners

κάνετε copy-paste τον παρακάτω κώδικα στο body της html αναλογα με το σημείο που θέλετε να φαίνεται το banner

<br /><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); line-height: normal; white-space: pre; "><a href="http://policeviolence.blogspot.com/" target="_blank"><img src="http://i44.tinypic.com/v4p1k1.gif" border="0" alt="Μίλησε!" /></a></span>

<br /><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); line-height: normal; white-space: pre; "><a href="http://policeviolence.blogspot.com/" target="_blank"><img src="http://i39.tinypic.com/1h5i5c.gif" border="0" alt="Μίλησε!" /></a></span>

(Σύντομα περισσότερα banner)

Woman arrested and attacked by the greek police for no reason

Uncalled-for Police Violence in Athens

Assault and battery against a young woman who was later arrested and humiliated

 

Text by Xripol, Translation by ChristinaM 

 

 

The Background

Myrto is a 26 year-old woman from Greece, who currently lives and works - being a postgraduate student - in Brighton, England. A few days ago she went to Athens to spend Christmas with her family. She is young, full of life, ideas and dreams; an artist, an idealist, a pacifist, a vegetarian...
She is an amateur photographer and she often carries her camera with her. She intends (or intended, anyway…) to return to Greece in February.

The Incident

On Monday 15 December, a few minutes before 14:00, Myrto was walking with her mother – in a hurry, to make it to the bank in time. They live in Gyzi, close to the premises of Athens General Police Directorate (GADA). On their way to the closest Metro station, two blocks away from GADA, they were stopped by the police, who said they were not supposed to go any further. Her mother started talking to one of the police officers, asking him which metro station was open, which way to go etc.

Myrto stood waiting, across the street.
Then one man of the riot police squads (“MAT”, which literally stands for “Order Restore Unit”) went to her, yelling: “What are you doing here, bitch? Didn’t I tell you to get out of here?” Myrto was upset at the officer’s attitude and shouted back at him: “Believe it or not, I am waiting for my mother (pointing at her)!”
Seconds later, her mother witnessing the whole thing, four policemen attacked her. They kicked her on the back, knocking her down on the street. Myrto weighs no more than 50 kilos (110 pounds). She started shouting and swearing. Her mother yelled in panic and pleaded with them to leave her daughter alone.
Some of them were trying to stop her from running to her daughter, while the others (the four policemen) had already twisted Myrto’s arm behind her back, holding her down, on the street. They repeatedly kicked her on the stomach, the legs, the ribs, swearing at her with vulgar and blatantly sexist words!
Myrto tried to escape. She moved arms and legs fiercely and managed to free herself for a while. She almost lost her arm, in her struggle. But she was outnumbered by the police. At that point, the “men in blue” (wearing helmets etc) came to her and arrested her. Exhausted, battered but enraged, Myrto gave in… “but just don’t touch me! I’ll walk by myself”.
Then, one of them stood right behind her and made obscene gestures and moves implying a sex act.
On their way to GADA, the officers continued to verbally assault her (telling her things like “I’ll f... your …”) and once again kicked her on the back. Her mother was right behind them.
Every now and then Myrto asked them why she was arrested, but of course nobody answered.
When they reached the Police Headquarters, they prohibited her mother from going to the 11^th floor with her daughter (and her escort). Then one of them, (of the “kind” species) finally let her in.

At the Police Headquarters

Things on the 11^th floor of the Police premises were chaotic – they could use some order over there! Teenagers were pulled about and bossed around.
They put Myrto into a room (of course the mother was not let in); two couches were there: on one of them a young boy was seated – he was 17 years old, as she found out later. He was crying; actually while Myrto was there, this kid could not stop crying, obviously suffering a nervous breakdown. Two men were in the room, in their thirties, neat and smartly dressed. They asked Myrto to sit on one of the couches. The minute she did that, they yelled and swore at her; she had to get up and go and sit on the other couch. Myrto did not speak. When she stood up to do as she was told (and sit next to the boy who was crying) they kicked her on the back.
Myrto had to spend about 3.5 hours at the police headquarters. She was not assaulted again by the police while she was in that room – not physically, anyway. The officers systematically tried to break her morale, humiliating her, verbally and psychologically assaulting her. They would put their faces right in front of hers, almost touching her, calling her… things; they vividly described the “sexual intercourse” they would have with her. They pulled her hair repeatedly.
When she asked if they would be long, one of them told her to ask them again later, when all of them would be f…ing her.
They found her camera in her bag and started asking her with persistence if she was a journalist. When Myrto replied that she wasn’t, they swore at her.
She didn’t have her Greek Citizen ID with her, but she did carry her English university card, student card etc that could serve as identity “certificates”. Her mother had her ID with her.
The view of the English documents infuriated the officers even more and they started asking her what she was doing in Greece!
Myrto told them she came to her home city to spend Christmas with her mother, but they wouldn’t believe her – in fact they suspected her of being a foreign journalist, a “rat” etc...
They saw the photos she had taken in the last couple of days and said they would seize the memory card of the camera, but Myrto did not hand it in. The camera was a fairly sophisticated one - Digital SLR – which made them suspect her and repeat their accusations and ironic comments: how come she had such a good camera, since she was not a journalist, how could she afford it, how much did it cost and so on...
Later on, the boy’s advocate entered the room. The officers held back right away and became more “polite”. The advocate started discussing the case of the 17-year old. Myrto overheard that the child claimed the police had put stones into his pockets, while they were taking him to the 11^th floor... (he was still crying, all this time).
Then the advocate tried to approach Myrto, but she was stopped by the officers; they told her that the girl already had an advocate, who was outside the room.
The lawyer replied that the person waiting outside was the girl’s mother and that the mother herself had just appointed her to act as Myrto’s lawyer, right before she entered the room.
She told Myrto that she didn’t have to worry.
She took care of the paperwork and everything. As Myrto found out, the accusation she faced was “civil disobedience”.
They let her go. The 17-year-old had to stay there longer.
Then she went to the Hellenic Red Cross Hospital. It was full of young people, teenagers.
Myrto - who is not very fond of hospitals – left soon after that; she didn’t stay for the X-ray. All she wanted was to go home and rid of the filth. All she wanted was to wash the dirt off her, despite the pain she suffered.

Outside the room on the 11^th floor of the “Headquarters” - the lawyer being present - an officer tried to be funny:
”Think of the bright side. We took you for 10 years younger; this is why we brought you here in the first place!”

Epilogue

How does Myrto feel right now? Unless one has experienced something like that they cannot possibly understand or imagine the feeling.
She told me she feels empty. As if she were raped. What shocked her the most was herself. This is what she said. Last time she checked, she was restless, yet a pacifist; suddenly she saw herself want to do harm, to kill. She didn’t want to throw any stones or protest. She grew numb soon after the assault began. She didn’t talk, she didn’t answer. She just wanted to kill them with her own bare hands. Just that. And this is what scared her the most.
When all this was over, she questioned her dreams.

As she was walking with her mother, Myrto was brought back to order by the “Order Restore Units”.

Χωρίς Αιτία! Ξυλοδαρμός και σύλληψη κοπέλας μπροστά στη μητέρα της

Το κείμενο είναι της Xripol

Η Ιστορία

Η Μυρτώ είναι μία φίλη 26 χρονών που εργάζεται και κάνει το μεταπτυχιακό της στο Brighton της Αγγλίας. Εδώ και λίγες μέρες έχει έρθει στην Αθήνα για τις γιορτές. Είναι ζωντανός άνθρωπος, καλλιτέχνης, ιδεολόγος, χορτοφάγος, φιλική, γεμάτη ιδέες και όνειρα...
Είναι καλή ερασιτέχνης φωτογράφος και συνήθως κυκλοφορεί με τη φωτογραφική της μηχανή. Το Φεβρουάριο σκοπευει (ή σκόπευε...) να γυρίσει πίσω στην Ελλάδα.

Στο δρόμο:
Εχθές, Δευτέρα 15/12 λίγο πριν τις 2:00 το μεσημέρι, περπατούσε βιαστικά μαζί με τη μητέρα της για να προλάβουν ανοικτή την τράπεζα. Το σπίτι τους είναι στου Γκύζη, κάποιους δρόμους πίσω από την Ασφάλεια. Ήθελαν να πάνε στη στάση μετρό των Αμπελοκήπων. Δύο δρόμους πάνω από την Γ.Α.Δ.Α, τους σταμάτησαν τα Μ.Α.Τ, λέγοντάς τους να μην προχωρήσουν άλλο, αλλά να πάνε από άλλο δρόμο. Η μητέρα της κοντοστάθηκε και έπιασε την κουβέντα με έναν αστυνομικό, ρωτώντας τον ποιά στάση μετρό είναι ανοικτή, από ποιό δρόμο να πάνε κλπ.
Η Μυρτώ στάθηκε κι εκείνη, περιμένοντάς την στο απέναντι πεζοδρόμιο.
Τότε ένας «άνδρας» των ΜΑΤ την πλησίασε λέγοντάς της «τι κάνεις εδώ ρε κωλόπαιδο?! Δεν σου είπαμε να φύγεις από δω?!». Η Μυρτώ εκνευρίστηκε με τον τρόπο του και έκατσε εκεί φωνάζοντας «περιμένω τη μητέρα μου (δείχνοντάς την), είτε το πιστεύεις είτε όχι!».
Μετά από μισό λεπτό, μπροστά στα μάτια της μητέρας της, τέσσερεις άνδρες των ΜΑΤ ήρθαν κατά πάνω της. Της έριξαν κλωτσιά στην πλάτη κι εκείνη έπεσε στο δρόμο. Η Μυρτώ είναι λίγο πάνω από 50 κιλά. Όπως είναι φυσικό, άρχισε να φωνάζει και να τους βρίζει. Η μητέρα της άρχισε να φωνάζει πανικόβλητη και να τους παρακαλάει να αφήσουν ήσυχη τη Μυρτώ.
Κάποιοι άνδρες των Μ.Α.Τ τη σταματούσαν από το να πάει κοντά στην κόρη της, όσο οι άλλοι τέσσερεις είχαν γυρίσει το χέρι της Μυρτούς πίσω από την πλάτη κρατώντας την κάτω στο δρόμο. Την κλωτσούσαν στην κοιλιά, στα πόδια, στα πλευρά, βρίζοντάς την χυδαία και σεξιστικά!
Εκείνη αντέδρασε και προσπάθησε να τους ξεφύγει. Τέτοια ήταν η οργή της που τα κατάφερε για λίγο, παρόλο που στην προσπάθεια της παραλίγο να χάσει το χέρι της. Οι αστυνομικοί όμως ήταν πολλοί. Εκείνη την ώρα ήρθαν στο μέρος της «οι άνδρες με τα μπλε» (με κράνη κλπ) και της είπαν «προσαγωγή!». Η Μυρτώ τους είπε –εξουθενωμένη από το ξύλο αλλά και οργισμένη-, «εντάξει, μόνο μην με αγγίζετε! Θα περπατήσω μόνη μου».
Τότε ένας απ’ αυτούς πήγε από πίσω της και έκανε πάνω της την κλασική χυδαία κινήση προσποίησης σεξ.
Στο δρόμο για την Γ.Α.Δ.Α την έβριζαν (λέγοντάς της το πώς θα την γ...) κι έφαγε κι άλλη κλωτσιά στην πλάτη. Η μητέρα της ακολουθούσε.
Κάθε τόσο η Μυρτώ τους ρωτούσε γιατί κατηγορείται, αλλά κανείς βέβαια δεν της έλεγε.
Όταν έφτασαν, δεν άφηναν τη μαμά της να ανέβει μαζί με τη Μυρτώ (και τη συνοδεία της), αλλά ένας (πιο «καλός») τελικά την άφησε.

Στη Γ.Α.Δ.Α:
Στον 11ο όροφο της Ασφάλειας γινόταν χαμός. Πολλά παιδιά, που τα τραβούσαν από δω κι από κει.
Τη Μυρτώ την έβαλαν σε ένα δωμάτιο (φυσικά αφήνοντας απ’ έξω τη μαμά), που είχε 2 καναπέδες. Στον ένα καθόταν ένας έφηβος 17 χρονών –όπως έμαθε αργότερα η Μυρτώ- που έκλαιγε ασταμάτητα (όσο ήταν εκεί η Μυρτώ, αυτό το παιδί -με σπασμένα τα νεύρα- δεν σταμάτησε καθόλου να κλαίει). Στο δωμάτιο ήταν 2 άνδρες γύρω στα 30, καλοβαλμένοι και μοντέρνα ντυμένοι. Είπαν στη Μυρτώ να κάτσει στον ένα καναπέ. Αμέσως της είπαν (βρίζοντάς την) να σηκωθεί και να πάει να κάτσει στον άλλο καναπέ. Η Μυρτώ δεν μιλούσε. Με το που σηκώθηκε για να πάει στον άλλο καναπέ (δίπλα στο παιδί που έκλαιγε) την κλώτσησαν στην πλάτη.
Η Μυρτώ έμεινε στην Ασφάλεια γύρω στις 3,5 ώρες. Όσο ήταν σ’ αυτό το δωμάτιο, οι μπάτσοι δεν την κτύπησαν ξανά, με κλωτσιές. Της έκαναν ψυχολογικό πόλεμο, εξευτελίζοντας την προσωπικότητά της. Πλησίαζαν το πρόσωπό τους γύρω στα 10 εκατοστά από το δικό της και αποκαλώντας την ...διάφορα, της περιέγραφαν το πως θα «ασελγήσουν» επάνω της. Κάθε τόσο της τραβούσαν τα μαλλιά.
Όταν ρώτησε πόσο θα κρατήσει αυτό κι αν αργούν πολύ ακόμα, ο ένας της είπε να τον ξαναρωτήσει το ίδιο πράγμα όταν θα την π... όλοι μαζί.
Επειδή βρήκαν στην τσάντα της τη φωτογραφική μηχανή, τη ρωτούσαν επίμονα κάθε λίγο αν είναι δημοσιογράφος. Όταν η Μυρτώ έλεγε ότι δεν είναι, την έβριζαν.
Δεν είχε μαζί της ελληνική ταυτότητα, αλλά είχε χαρτιά (ταυτότητα από τη σχολή της, πάσο κλπ) από την Αγγλία. Η μητέρα της είχε ταυτότητα μαζί της.
Όταν είδαν αυτά τα χαρτιά, έδειξαν πιο εξοργισμένοι και τη ρωτούσαν τι γυρεύει στην Ελλάδα!
Η Μυρτώ τους είπε ότι ήρθε στην πόλη της, για να κάνει Χριστούγεννα με τη μητέρα της, αλλά εκείνοι της έλεγαν ότι δεν την πιστεύουν και ότι είναι ξένος δημοσιογράφος, σκουλήκι κλπ...
Είδαν τις φωτογραφίες που είχε τραβήξει αυτές τις μέρες και ήθελαν να κατασχέσουν την κάρτα μνήμης της μηχανής, αλλά η Μυρτώ δεν την έδινε. Επειδή έχει σχετικά καλή Digital SLR μηχανή, την ειρωνευόντουσαν για το πώς είχε τέτοια μηχανή, ενώ δεν είναι δημοσιογράφος και πώς την αγόρασε, πόσο κοστίζει και τέτοια...
Αργότερα, μπήκε στο δωμάτιο η δικηγόρος του 17χρονου. Αμέσως μαζεύτηκαν λίγο οι μπάτσοι και έγιναν πιο «ευγενικοί». Έκανε κάποιες συνεννοήσεις για το παιδί. Όπως άκουσε η Μυρτώ, το παιδί είπε ότι αστυνομικοί έβαλαν πέτρες στις τσέπες του, καθώς τον ανέβαζαν στον 11ο όροφο... (αυτός όπως είπαμε, δεν σταμάτησε καθόλου να κλαίει).
Μετά η δικηγόρος πλησίασε τη Μυρτώ. Τότε τη σταμάτησαν οι μπάτσοι, λέγοντάς της ότι η κοπέλα εκπροσωπείται ήδη και ότι ο εκπρόσωπος της είναι απ’ έξω.
Η δικηγόρος απάντησε ότι απ’ έξω είναι η μητέρα της κοπέλας κι ότι μόλις τη διόρισε δικηγόρο και της Μυρτούς, όταν είδε ότι έμπαινε στο δωμάτιο ως δικηγόρος του άλλου παιδιού.
Είπε στη Μυρτώ να μη φοβάται.
Έκανε κάποιες συνεννοήσεις, χαρτούρα κλπ. Η κατηγορία της τελικά ήταν «αντίσταση κατά της αρχής».
Την άφησαν να φύγει. Ο 17χρονος έμεινε εκεί.
Μετά πήγε στο νοσοκομείο. Στον Ερυθρό Σταυρό που εφημέρευε. Ήταν γεμάτο έφηβους.
Η Μυρτώ, που δεν μπορεί και τα νοσοκομεία, έφυγε μετά από λίγο χωρίς να βγάλει ακτινογραφία. Ήθελε μόνο να πάει σπίτι της και να βγάλει τη βρωμιά από πάνω της. Το μόνο που ήθελε απεγνωσμένα, ήταν να πλυθεί. Κι ας πόναγε παντού.

Έξω από το δωμάτιο στον 11ο όροφο, μπροστά στη δικηγόρο, ένας αστυνομικός της έκανε το εξής χιούμορ:
«σκέψου και την καλή πλευρά. Σε φέραμε εδώ γιατί σε περάσαμε για 10 χρόνια νεώτερη!»

Επίλογος:
Πώς αισθάνεται η Μυρτώ; Μόνο όποιος έχει ζήσει κάτι τέτοιο μπορεί να την καταλάβει.
Μου είπε ότι αισθάνεται άδεια. Σαν μετά από βιασμό. Πιο πολύ απ’ όλα την τρόμαξε ο εαυτός της. Αυτό μου είπε. Από άνθρωπος δυναμικός, αλλά ειρηνιστής, είδε τον εαυτό της να θέλει να σκοτώσει. Δεν ήθελε να πετάξει πέτρα ή να διαμαρτυρηθεί. Μετά από λίγο δεν τους μιλούσε καθόλου. Δεν τους απαντούσε. Ήθελε μόνο να τους σκοτώσει με τα ίδια της τα χέρια. Τίποτ’ άλλο. Αυτό την τρόμαξε πιο πολύ απ΄ όλα.
Μετά αμφισβήτησε το νόημα των ονείρων της.

Η Μυρτώ, εκεί που περπατούσε με τη μητέρα της, σωφρονίστηκε από την κρατική μηχανή.